“Ik werk als begeleidster in Berkendries. De site telt vijf woningen, telkens met twee leefgroepen van een tiental bewoners met een verstandelijke beperking.
De jongste jaren zijn er veel veranderingen, maar daar hou ik wel van. Het geeft me energie als ik aan iets nieuws mag beginnen. Zo heb ik een tijd in het dagcentrum gewerkt. Een nieuwe omgeving houdt je alert.
De cliënten zijn superfijne gasten! Ze zijn tussen de 25 en 80 jaar. Een heel verscheiden groep, maar ze komen goed overeen. We doen vaak activiteiten in kleine groepjes, maar we hebben ook aandacht voor elk individu. Enkele cliënten doen één of meerdere keren per week activiteiten in het dagcentrum. Dan is het wat rustiger in de woning en kunnen we nog meer op maat van elke cliënt werken.
Ik heb altijd graag met mensen gewerkt. Toen ik mijn studies orthopedagogie begon, wou ik in de kindzorg of de bijzondere jeugdzorg aan de slag. Maar op stage in Borgerstein wist ik meteen dat ik mijn plek gevonden had.
Het gekke is: ik ben hier in de buurt opgegroeid. Ik zag de cliënten dikwijls in het park. Als kind was ik wat bang van die mensen. Nu weet ik dat dat uiteraard nergens voor nodig was! Ze zijn zo puur en oprecht.
De cliënten verrassen me nog elke dag. Hoe ze omgaan met hun handicap, hoe ze in het leven staan, hoe ze blij worden van kleine dingen. Soms moeten ze zoveel moeite doen om iets te kunnen dat wij vanzelfsprekend vinden. En toch blijven ze ervoor gaan! Ze helpen elkaar ook zonder dat iemand dat hoeft te vragen. Ja, ze houden me vaak een spiegel voor.
Ik kan altijd terugvallen op het team. Elk heeft zijn karakter en zijn expertise. We gaan door het vuur voor onze cliënten. De cliënten rekenen op ons. Dat geeft ons een grote verantwoordelijkheid. Maar als ik ‘s avonds naar huis ga, laat ik alles los. Ik heb dat moeten leren. Vroeger bleef ik maar piekeren over wat ik nog méér, nog beter had kunnen doen. Maar het is zoals met de opvoeding van je eigen kinderen: je moet leren loslaten.
Mijn man en ik hebben een dochter Jolien (15) en een zoon Jelle (11). Mijn man is ook opvoeder. We zijn er altijd in geslaagd onze uurroosters op elkaar af te stemmen, zodat één van beiden thuis was voor de kinderen. Borgerstein is een goede werkgever op dat vlak. We krijgen de mogelijkheid om werk en gezin zo goed mogelijk te combineren. Dat is fijn!”