Geschiedenis

Borgerstein was tot 2021 gevestigd in het vroegere Sint-Jozefseminarie aan de grens met Mechelen en Bonheiden. Als instituut voor priesteropleiding straalde het monumentale Sint-Jozefseminarie de autoriteit uit die bij zijn oorspronkelijke opdracht paste. Na de Tweede Wereldoorlog daalde het aantal priesterroepingen drastisch. Bovendien kreeg in de jaren '60 het bisdom Antwerpen een eigen seminarie. Die twee feiten zorgden voor een aanzienlijk verlies van studenten voor het Sint-Jozefseminarie.

In 1965 werd het Sint-Jozefseminarie opgeheven en werden de gebouwen ontruimd. Het gebouw deed nog even dienst als opleidingscentrum, maar stond vanaf 1970 volledig leeg en te koop.

In 1974 kocht Borgerstein het gebouw. De voorziening voor opvang van personen met een verstandelijke beperking en ouderen koos ervoor om de infrastructuur te behouden. Toch werd het complex aangepast aan de behoeften en voorschriften inzake wooncomfort en veiligheid. Onder leiding van Lea Clarijs-Pauwels (1933-2001), medestichtster en voorzitster van 1975 tot 2001, groeide de voorziening uit tot één van de grootste van het land.